Ze tej szlachetnej odmiany czerwonych winorośli powstają najbardziej długowieczne wina włoskie. W niektórych regionach na określenie tego szczepu nazywa się nazwy Spanna.

Wzmianki o Nebbiolo pojawiają się już w źródłach z XIII w. Dziś  jest on uprawiany tylko na kilku obszarach w Piemoncie, na prawym brzegu Tanaro, w regionach DOCG Barolo i Barbaresco, na obu brzegach rzeki Sesia, a także w okolicach Novary i Vercelli. Najlepiej winorośl ta rośnie na wapiennych glebach marglowych i jest dość wymagająca.

Odmiana Nebbiolo dojrzewa późno, owoce zbiera się aż do końca października. Wina mają jasną barwę, są bogate w taniny, są także długowieczne. Wspaniały aromat win wytrawnych produkowany z tej odmiany rozwija się dopiero po długim czasie leżakowania, dzieje się tak, dlatego iż wino ma sporą kwasowość i dużą zawartość tanin. Wina nabierają intensywnego aromatu suszonych róż i fiołków. Najbardziej znane włoskie Barolo ma wyraźne nuty korzenne, a Barbaresco jest bardziej owocowe i zawiera mniej tanin. Oba trafiają do sprzedaży po co najmniej 3 latach.

Wina ze szczepu Nebbiolo uważane za najlepsze powstają głównie w rejonie miast Alba, Roero, Vercelli, Novara, Carema oraz Donnaz. Ten szczep uprawia się też w Lombardii. W innych rejonach świata prawie się go nie uprawia, a jeśli tak, to wina z niego produkowane różnią się znacząco od tych włoskich.