Ten pochodzący z Hiszpanii szczep stał się popularny na całym świecie. W Hiszpanii największe uprawy znajdują się w regionie Rioja oraz Ribera del Duero (DO). Popularne jest też w Penedes, Navarrze i Valdepeñas. W sąsiedniej Portugalii kultywuje się je w Alentejo i Douro. W Ameryce zyskało uznanie w Argentynie, Chile, Meksyku, Stanach Zjednoczonych (w Kalifornii, Oregonie, Nowym Meksyku). W Australii ponad 200 winiarni używa owoców tego szczepu do produkcji swoich win. Ostatnio odmiana ta zaczęła być uprawiana w Tajlandii.

Tempranillo lubi nie za gorący klimat, najlepiej rośnie na niewielkich wysokościach. Dojrzewa kilka tygodni wcześniej niż inne hiszpańskie winorośli. Ma czarne winogrona o grubej skórce, o niskiej kwasowości i niewielkiej zawartości cukru. Zazwyczaj łączy się je z odmianami:  Grenache, Carignon, Graciano, Merlot i Cabernet Sauvignon. Z Carignon daje wino o jaśniejszej barwie i większej zawartości kwasu. W Australii łączy się je z Grenache lub Sarah,  a w Portugalii jest głównym szczepem w produkcji niektórych win Porto.

Tempranillo można pić młode, ale najlepsze, i najdroższe, leżakowało przez kilka lat w dębowych beczkach. Wina mają głęboki czerwony kolor, a w ich bukiecie wyczuwalne są aromaty jagód, śliwki, tabaki, wanilii, skóry oraz ziół.