400 lat temu słodka, wzmacniana alkoholem andaluzyjska malaga była jednym z najbardziej cenionych win w ówczesnym świecie. W dzisiejszych czasach straciła trochę na atrakcyjności. A szkoda…
W Andaluzji winorośl uprawiano już w 6 wieku p.n.e. Za panowania Maurów, aby nie łamać zasad muzułmańskiej religii, produkowane tu wino nazywano niewinnie syropem. W okresie świetności winnice zajmowały obszar 113 000 hektarów. Obszar ten skurczył się i obecnie to jedynie 900 hektarów. Uprawia się głównie odmianę Pedro Ximenez.
Zebrane winogrona wykłada się na specjalne maty splecione z trawy, a następnie suszy na słońcu do trzech tygodni. W wysuszonych winogronach wzrasta poziom koncentracji cukrów. Do produkcji malagi stosuje się metodę kupażu bądź solera, która polega na stopniowym i powolnym mieszaniu młodej malagi ze starszą.
Rozróżnia się 16 typów malagi. Różnią się swoją słodyczą jak i poziomem alkoholu (od 15% do 23%).
Najpopularniejsze rodzaje malagi to:
Malaga Dulce Lagrima (łzy) – o bardzo słodkim smaku, powstaje z niewyciskanego moszczu
Malaga Dulce Moscatel – słodka i aromatyczna. Produkowana na bazie muskatu aleksandryjskiego.
Malaga Dulce Pedro Ximenez – powstaje z gron Pedro
Solera – wino tworzone za pomocą metody solera
Malaga Seco – wytrawna
Malaga Abocado
Malaga Semiseco – półwytrawna
Na etykietach widnieją również inne określenia:
Blanco – białe, Dorado – złote, Rojo Dorado – czerwono-złote, Oscuro – ciemne, Negro – czarne, Crema – krem, Pajarete – półsłodkie.
Najbardziej znani producenci to: Lopez Hermanos, Gomara, Lopez Garcia, F.Schatz, Larios, Lopez Madrid.
Wina likierowe
Do wina powstałego z dojrzałych bądź już ususzonych na słońcu owoców dodawany jest skoncentrowany i skarmelizowany syrop winogronowy – arrope. Dla wzmocnienia trunku dolewa się destylatu – vino borracho.
Wina słodkie
Otrzymuje się z podsuszanych na słońcu odmian moscatel i pedro ximénez. Moszcz musi osiągnąć wysoki poziom cukru – co najmniej 300 gram cukru na litr. Słodkie wina nie są alkoholizowane. Wino powinno dojrzewać co najmniej 6 miesięcy. Malaga, która nieleżakowała określana jest mianem pálido.
Malagę serwuje się po kolacji lub w czasie deseru. Wytrawne malagi podaje się jako aperitif.